Kölelik için Mücadele Veren Kız(!)

“Kırmızı Başlıklı Kız” gibi oldu Başlıkta “Kadın” sözcüğünü bilinçli olarak kullanmadım, özellikle bu ayrımı önemseyen kitleye göre herkes kadın olamıyor, ne yazık. Şimdi lafzi tartışmalara girmeden konuya giriş yapayım. Yaşadığım olaydan bahsetmek istiyorum:

Bugün bir uçak seyahati yaptım, havaalanına biraz erken gittim ve etrafı incelerken bir şey farkettim: “Çevremdeki tüm kızların elinde telefon var, bir tane istisna olmaksızın!”. Olabilir! Belki yola çıktığını haber veriyor, önemli bir görüşmesi var, takip ettiği konular hakkında yazılar okuyor()…  Bugün teknik birşey okumayacağım diye yola çıkmama rağmen otobüste canım sıkıldığı için yanımdaki tek kitabı okumuştum o yüzden havaalanında mağazaları gezerek vakit geçirmeyi düşünmüştüm. D&R’ye giriyorum, özçekim yapan bir kız(!), zaten bir tane kız var O da mağazanın önünde özçekim yapıyor; bekleme salonuna geçip oturuyorum, bir kızla 40 dakika yanyana oturuyoruz, sadece Whatsapp kullanıyor; uçağa giriş için kapılar açılıyor, yine bir özçekim sırası oluşuyor; neden bu her adımı birilerine gösterme çabaları? Kim için, ne için? Starbucks’a bakıyorum kızlar kahve içmekten çok poz vermekle meşgul… Herkes birbirine benziyor, neredeyse herkesin kokusu aynı, yüzü aynı, kıyafeti aynı belki birkaç renk oynamış… E peki erkekler de aynı değil mi? Erkekler kimin umrunda, erkek en fazla yakın arkadaşını değiştirir; kadın toplumu değiştirir…
Okumaya Devam Et

Büyük Cesur Adımımız: Şirketimiz!

Uzunca bir aradan sonra uykunun tutmadığı bu gecede sizlerle bir yazı paylaşmak istedim çok değerli KutadguBlog takipçileri. Evet yazı yazmayalı bayağı bir süre oldu zira (burada bahaneler diziliyor) yazıyı yazma amacımdan da anlaşıldığı üzere bir girişim yaptık ve artık bir şirketimiz var . Dolayısıyla yoğun bir meşguliyet içerisindeydik diyerek affınıza sığınıyoruz. Peki ne şirketi kurduk? Ne yapıyoruz?

Tabi ki öncelikle bir işyeri açmanın, bir girişim yapmanın, kendi işinin başındayken para kazanmaya çalışmanın verdiği hissiyat gerçekten de çok ilginçmiş. Ben bunu her yerde “yeni çocuğu olmuş anne” benzetmesi ile tanımlıyorum. Çünkü gerçekten şu an bile yazdığım yazının içeriği bende çok farklı mutluluklar yaşatıyor.

Ne yapıyoruz sorusuna gelecek olursak şirketimiz, Brosoft adında bir yazılım-bilişim şirketi. Piyasanın ihtiyaçlarını belirliyoruz ve bu ihtiyaç ve talepler doğrultusunda programlar ve donanımsal aygıtlar geliştiriyoruz. İş olarak fazla detay vermek istemiyorum çünkü sürekli iş konuşan bir ekip olarak çevremizdekileri rahatsız ettiğimizin farkındayız . Zaten ofisimize ait gerekli medya dosyaları için ayrı bir gönderi hazırlamayı düşünüyoruz. Şimdilik bilgi kısmı bu kadar olsun.

  Piyasaya dair ilk gözlemlerim;

Daha öncesinde yapacağım mesleği seçme hususunda çok kez karar değiştirmiş birisi olarak, bu alınan kararlar silsilesinde yönetici olma dönemi, şu an yaptığımız iş ile en alakalı olabilecek dönem diyebilirim. O dönemlerde yönetim alanında kitaplar okur, gittiğim yerlerde firmaları kişileri inceler, yönetici nasıl olmalıdır diye sorular sorardım kendime. Her şey lafta güzel ya tabi sorsanız bütün firmaların hatalarını buluyorum, hepsinin gelirlerini artırıyorum falan. Kafada tabi. Fakat işler şu an ciddiye binince o zamana dair okuduğum, gözlemlediğim ne varsa tecrübesizliğim ve heyecanım karşısında tuzla buz oldu. Tabi ki ilk dönemlere nazaran daha tecrübeliyiz hepimiz. Fakat yine de piyasanın içinde olmak çok farklı.

Diğer husus ise, mühendislik öğrencileri olarak ne kadar vahim durumda olduğumuzu anladık. Okullardan öğrendiğimiz şeylerin gerçek piyasada ne kadar işe yaramaz olduğunu gördük. İşte burada da genç yaşta girişim yapmanın en büyük meyvesini alıyoruz diyebiliriz; neler bilmediğimizi öğrenerek bunları bir an önce öğrenmeye başlamak.  Dediğim gibi piyasanın içinde olmak çok farklı.

Durağanlıktan sıkılan canlarımız sizin de gözlemleriniz altında kendilerine yeni meşgaleler arıyor gördüğünüz gibi. Hepimizin geleceğe dair çok güzel hayalleri var. Hayallerimiz uğrunda çalıştıktan sonra birazcık da cesaret yardımıyla yapamayacağımız hiçbir şey yok.

Hepimizin bir gün hayallerine ulaşması dileğiyle…(aslında opsiyonel bir dilek)

 

Ziyaret etmek isteyenlere web sayfamız: www.brosofttr.com